Κοινωνική παράμετρος

Η πρόθεση του αρχιτέκτονα ήταν να δημιουργηθεί ένα ευέλικτο σύστημα εργατικών κατοικιών, με υψηλή ποιότητα κατοίκησης. Η διάρθρωση των διαμερισμάτων αναπτύσσεται ελεύθερα με την εξάπλωση κατά πλάτος και καθ ' ύψος, επαναλαμβανομένων κυβικών μονάδων με διάφορους τρόπους συνάντησης και συνδυασμού στο χώρο. Με αυτόν τον τρόπο δημιουργούνται πλήρη και κενά σε ένα πλέγμα, με τους υπαίθριους ή ημιυπαίθριους χώρους να εμπλέκονται στο κτισμένο και το αντίστροφο. Αυτή η διαδοχή του ιδιωτικού με το δημόσιο δημιουργεί μία πολυπλοκότητα και εναλλαγές χώρων με διαφορετική ατμόσφαιρα, που συνιστούν ένα αρμονικό σύνολο ευνοϊκό για την κοινωνική επαφή. Η αίσθηση του να ζεις στο Habitat , σύμφωνα με ομολογίες των κατοίκων, είναι ότι ανήκεις σε μια κοινότητα, στην οποία όλοι πρέπει να συνεισφέρουν στη συντήρηση του χώρου και κυρίως προτείνει ένα τρόπο ζωή με κοινωνική αλληλεπίδραση με τους γείτονες. Ο Moshe Safdie αναφέρει χαρακτηριστικά: "Ένα αρχιτεκτονικό έργο πρέπει να εκφράζει ένα τρόπο ζωής… Η μορφή πρέπει να συνηχεί με τους διαφορετικούς χώρους και τις δραστηριότητες που περιέχει.
Πρόκειται δηλαδή για έναν σχεδιασμό κατοικιών με επίκεντρο τον άνθρωπο και την κοινωνία.
Τα όρια του κάθε διαμερίσματος, και αυτά σύμφωνα με την αρχή της αλληλοδιείσδυσης του δημόσιου με το ιδιωτικό, δεν είναι σαφή, αλλά σχετίζονται με τα όρια των όμορων, πυροδοτώντας αντί για παρεξηγήσεις και διαφωνίες, γόνιμο διάλογο και συζήτηση για την επεξεργασία του χώρου.



Επαναλαμβανόμενες κυβικές μονάδες με διάφορους τρόπους συνδυασμού μεταξύ τους. Η μορφή πρέπει να συνηχεί με τις δραστηριότητες που παραλαμβάνει



Ένα αρχιτεκτονικό έργο πρέπει να εκφράζει έναν τρόπο ζωής


Στο κλίμα αυτών των ενδιάμεσων χώρων, των χώρων της μετάβασης όπου είναι δύσκολο να προσδιορίσουμε τα όρια του ιδιωτικού και του δημοσίου, κινούνται και οι πεζόδρομοι, οι διαδρομές που συνδέουν το κτίριο στην οριζόντια διάσταση. Οι "πεζόδρομοι" εκθέτουν το κτίριο στα φυσικά στοιχεία και το ανοίγουν σε κοινόχρηστους χώρους προορισμένους για τους κατοίκους.
Οι κάτοικοι μπορούσαν ακόμη και μετά το τέλος της οικοδόμησης να συμβουλεύονται τον αρχιτέκτονα, ώστε να διατηρείται η αρχιτεκτονική ακεραιότητα του κτιρίου, ενώ ταυτόχρονα να καλύπτονται οι σύγχρονες ανάγκες ασφαλείας και αισθητικής του κτιρίου.



Ελεύθερη διάρθρωση διαμερισμάτων. Δημιουργούν υπαίθριους και ημιυπαίθριους χώρους συνάντησης



Ενδιάμεσος χώρος, ατμόσφαιρα ευνοϊκή για την κοινωνική επαφή