
" Ο Άνθρωπος και ο Κόσμος του", ο τίτλος της Παγκόσμιας Έκθεσης του Montreal του 1967
Το κλίμα της περιόδου στην οποία πραγματοποιήθηκε η μελέτη διακατεχόταν από τις αξίες του Μοντέρνου και των πρωτοπόρων του κινήματος Le Corbusier, Mies Van der Rohe, Walter Gropius και χαρακτηριζόταν από ευρεία οικοδομική ανάπτυξη. Δυστυχώς η ανάπτυξη αυτή δανειζόταν μερικά μόνο από τα διδάγματα του μοντερνισμού, επιφανειακές αξίες που σχετίζονταν με την οικονομία της κατασκευής και της λειτουργικότητας εις βάρος κάθε κριτηρίου αισθητικής και αρχιτεκτονικής έκφρασης. Ως αποτέλεσμα χτίστηκε πληθώρα πολυώροφων ομοιόμορφων συγκροτημάτων, χωρίς καμία διαφοροποίηση, ισοπεδώνοντας κάθε διάθεση για έκφραση της προσωπικής ταυτότητας του κατοίκου.
Αντιθέτως το συγκεκριμένο έργο σχεδιάστηκε για να συνδυάσει τα ποικιλόμορφα και διασκορπισμένα σπίτια με την εργονομία και την πυκνότητα ενός μοντέρνου κτιρίου διαμερισμάτων. Μοναδιαίες αλληλοδιεισδύουσες συμπαγείς φόρμες προσδιορίζουν το χώρο και δημιουργούν μια ευχάριστη ατμόσφαιρα κατοίκισης σύμφωνα με το νέο μοντέλο τρόπου κατοίκισης.

"Αλληλοδιεισδύουσες" συμπαγείς φόρμες προσδιορίζουν το χώρο και δημιουργούν "εσωτερικά" εξωτερικά περιβάλλοντα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου